In 2020 konden we nu eenmaal niet aan de realiteit ontkomen, evenmin aan wat – al dan niet – op ons pad kwam.
Aan de maakbaarheid van de mens zijn dus duidelijk grenzen.
Is 2020 er een om snel te vergeten? Wellicht wel.
Hoewel voor wie niet ziek was, zich niet te eenzaam voelde
of zijn job niet kwijtspeelde,
er toch onvermoede schoonheid te bespeuren viel:
onverwachte solidariteit,
nooit geziene hemels zonder condenssporen
of bijwijlen een fragiele stilte.
De mens hield zich even schuil onder een glazen stolp.
Maar de mens heeft onmiskenbaar contacthonger, cultuurhonger
en een hang naar persoonlijke vrijheid.
Zelfs de meest verstokte introvert krijgt heimwee
naar een beetje verzameling mens.
Hopelijk brengt 2021 ons dat alles voorzichtig terug,
beetje bij beetje.
Jaren wensten we het elkaar soms wat te achteloos toe:
een goede gezondheid en veel geluk.
Nu, meer dan ooit, menen we het uit de grond van ons hart.
Het ga jullie goed.
Bestuur de Mercatel